Redenen om Israël aan te vallen

IsraelIn Ezechiël 38 staat een aanval beschreven door een coalitie van diverse volkeren op een welvarend en van de oorlog hersteld Israël. De Israëliër Amir Tsarfati identificeert deze in zijn boek Het laatste uur als volgt: Magog, Mesech en Tubal vormen Rusland. Gog is de Russische leider, Perzië is Iran, Cusj is Soedan, Put is Libië, en Gomer en Beth-Togarma vormen Turkije. Het bijzondere is dat we nu voor het eerst in een tijd leven waarin zichtbaar wordt dat deze vijf landen Israël zouden willen aanvallen. Elk land heeft zo zijn eigen agenda

Lees verder “Redenen om Israël aan te vallen”

Elsevier: Na akkoord met Turkije betaalt Israël de rekening

Het is inderdaad al weer even geleden dat wij iets gepubliceerd hebben, terwijl daar in de tussentijd voldoende aanleiding toe is geweest. De Brexit is één van de tekenen die keurig passen in de volvoering van de dingen die voorspeld zijn. Dit artikel van Elsevier was echter dusdanig schokkend dat een reactie op zijn plaats is. Aangezien dat op de site van Elsevier zelf niet mogelijk is (waarom zou dat toch zijn?), doen we het hier.

Lees verder “Elsevier: Na akkoord met Turkije betaalt Israël de rekening”

Obama breekt belofte om Armeense genocide te erkennen

Armeens genocideVoor het zesde jaar op rij breekt Obama zijn belofte aan de Armeense gemeenschap om de Armeense genocide te erkennen. Deze belofte heeft hij gedaan toen hij hun stemmen nodig had voor zijn verkiezing als senator en presidentskandidaat. Hij beloofde om het woord “genocide” te gebruiken om de slachting van naar schatting 1,5 miljoen Armenen door het Ottomaanse rijk (Turkije), nu bijna 100 jaar geleden, te beschrijven.

Obama doet dit – naast de historische aanpassing van feiten – om de Turkse regering tegemoet te komen, die door zijn regering als een belangrijker bondgenoot wordt gezien als de Armenen.

Lees verder “Obama breekt belofte om Armeense genocide te erkennen”

Mediamisser Israël mei 2012

In het vorige Mediamissers rapport stond de Gaza escalatie in maart centraal. Een van de euvels daarbij was dat men geen onderscheid maakte tussen Palestijnse burgerdoden en strijders, en het daardoor leek alsof Israël zonder reden tientallen onschuldige Palestijnen doodde. De afgelopen maand was er in de media met name veel aandacht voor de hongerstaking van 1600 Palestijnse gevangenen in Israël, een hoofdthema in deze nieuwsbrief.

Lees verder “Mediamisser Israël mei 2012”