We horen keer op keer dat het antisemitisme toeneemt. In alle landen, wereldwijd. Gaat het Joodse volk naar huis?
De tijd dat de Joodse bevolking een aanzienlijke impact had op de bevolkingsaantallen van landen is voorbij. In veel landen wonen tegenwoordig meer moslims dan Joden.
Geschatte joodse en islamitische bevolking:
🇧🇪 30.300 – 781.800
🇫🇷483.500 – 5.720.000
🇩🇪 119.000 – 5.600.000
🇮🇹 28.400 – 1.583.000
🇳🇱 30.000 – 914.000
🇳🇴 1.200 – 194.000
🇪🇸 12.000 – 1.021.000
🇸🇪 15.000 – 451.000
🇬🇧 292.000 – 2.869.000
Falende overheid
De gevolgen zijn duidelijk. En dan kijk ik alleen even naar Nederland. In Amsterdam, DE stad die vrijheid en tolerantie predikt, kunnen Joden en homoseksuelen onder het falende linkse bestuur niet meer veilig over straat en moeten hun die eigenschappen verbergen.
De islamitische Rotterdamse burgemeester, Ahmed Aboutaleb, stelde een verbod op Israëlische vlaggen in, maar stond een pro-hamas demonstratie wel toe.
In Den Haag, Utrecht en andere steden vergelijkbare taferelen. Filmpjes doken op van toeterende colonnes met pro-palestina aanhangers. De politie schitterde door afwezigheid, al werden de verkeersregels en omgangsregels massaal overtreden. Ook niet-Joden voelden zich allesbehalve veilig!
We kunnen dus concluderen dat de overheid de belofte: “Nooit weer!” op geen enkele manier in kan lossen. We laten deze bevolkingsgroep massaal vallen en wijken voor het kwaad van de islam!
Gaat het Joodse volk naar huis?
Opperrabijn Binyomin Jacobs legt in een uitzending van Christenen voor Israël uit dat hij zich onveiliger voelt dan ooit tevoren in ons land.
het enige volk!
Het is één van de profetieën die we in ons leven in vervulling zien gaan. De praktijk lijkt duidelijk: Het Joodse volk gaat naar huis!
Er staat veel in de Bijbel over de terugkeer van het Joodse volk naar Israël. Ik pak bijvoorbeeld Zacharia 10:8-1 en 9
Ik zal hen tot Mij fluiten en hen vergaderen, want Ik bevrijd hen, en zij zullen even talrijk worden als zij waren. Wel zaai Ik hen onder de volken, maar in verre streken zullen zij aan Mij denken; zo zullen zij leven met hun kinderen, en terugkeren.
Deze verzen geven de grote bijzonderheid van het Joodse volk weer. In de loop der geschiedenis zijn er veel volken geweest en verdwenen. Koninkrijken kwamen op en vielen. Beschavingen floreerden en gingen weer ten onder.
Het Joodse volk is het enige volk uit de menselijke geschiedenis wat verstrooid werd, verslagen werd, vervolgd werd, gehaat werd en wat ‘in verre streken aan God bleef denken’, precies zoals dit vers beschrijft.
Het is het enige volk wat na een verspreiding over de hele wereld, meerdere vervolgingen, waarvan de holocaust de bekendste is, en nog steeds intens gehaat door grote groepen, uit de as herrijst en als volk nog steeds bestaat.
In vers 8 zegt God “Ik zal hen tot Mij fluiten en hen vergaderen”. Dat is de verleidelijke manier van hen terugbrengen naar het Beloofde Land.
Eerst vissen, dan jagen
Een tekst die mij ooit uitgelegd is en altijd bijgebleven is de tekst waarin de Here zegt dat Hij het Joodse volk eerst zal vissen en daarna op zal jagen.
Daarom zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat niet meer zal gezegd worden: Zo waar de HERE leeft, die de Israelieten uit het land Egypte heeft gebracht, maar veeleer: Zo waar de HERE leeft, die de Israelieten heeft doen optrekken uit het Noorderland en uit al de landen waarheen Hij hen verdreven had; ja, Ik zal hen terugbrengen in het land dat Ik aan hun vaderen gegeven had.
Zie, Ik ontbied vele vissers, luidt het woord des HEREN, die hen zullen opvissen, en daarna zal Ik vele jagers ontbieden, die hen zullen opjagen van elke berg en elke heuvel, en uit de rotskloven;
Jeremia 16:14-16
In de eerste alinea wordt duidelijk dat het over en verstrooiing over alle landen waar de Joden naar toe zijn gevlucht. God zal hen uit al die landen terugbrengen. De manier waarop dat zal gebeuren wordt duidelijk in vers 16: Eerst door vissers die hen opvissen, en als dat niet voldoende is door jagers die hen op zullen jagen.
Er is ook een uitleg die vers 16 juist uitlegt als de manier waarop de Joden uit Israël verdreven zouden worden, maar mijns inziens is dat niet terecht omdat er in vers 15 “die de Israëlieten heeft doen optrekken uit het Noorderland en uit al de landen waarheen Hij hen verdreven had”.
Dan moet het wel gaan over de terugkeer van de Israëlieten naar Israël.
Deze terugkeer is eigenlijk al meer dan een eeuw gaande. In 1878 werd de eerste zionistische landbouwkolonie in de landstreek Palestina gevestigd, Petah Tikva. Door de anti-joodse pogroms in West-Rusland en Roemenië vluchtten 25.000 Joodse mensen naar de streek.
In 1891 wordt de JCA opgericht, die in 1896 actief zal worden in de landstreek Palestina. In datzelfde jaar wordt Herzl’s boek “Der Judenstaat” gepubliceerd. Een jaar later vindt het eerste zionistische congres in Basel plaats en wordt de Word Zionist Organization (WZO) opgericht.
In 1901 wordt het Jewisch National Fund opgericht, wat tot doel heeft om land te kopen voor het WZO. Tussen 1904 en 1914 komen 40.000 Joodse immigranten aan, waardoor Joden 6% uitmaken van de bevolking.
De terugkeer van het Joodse volk naar het aan hen beloofde land is dus duidelijk een langdurig proces geweest wat zeker niet even na 1945 op gang is gekomen.
Vissen
Voor veel van de huidige inwoners van Israël is het niet meer dan logisch dat zij daar wonen. Toen ik Israël bezocht heb ik aan een aantal van hen gevraagd waarom zij daar zijn gaan wonen. Bijvoorbeeld aan twee jonge Amerikaanse zussen die in een gastgezin verbleven.
Ze hadden beiden de leeftijd waarop Amerikaanse pubers zich te buiten gaan in vakanties en bezig zijn met shoppen, feesten en jongens. Hun verhaal was wat anders en hun blikken waren verbaasd toen ik het hen vroeg. Het eenvoudige antwoord: “Omdat dit thuis is”.
Hun ouders waren nog niet in Israël. Hun vader diende nog in het Amerikaanse leger en moest zijn dienst nog uitdienen. Hij was gestationeerd in Duitsland en zou samen met hun moeder naar Israël komen als zijn tijd er op zat. Dan zouden ze ook weer als gezin samen verder gaan.
Deze meiden hadden, menselijk gezien, misschien wel tienduizend redenen om in de VS te blijven, maar het stond voor hen buiten kijf: Ze hoorden in Israël en daar voelden ze zich thuis.
jagen
Een deel van het Joodse volk zal zich niet laten “vissen”, maar dan zal God “jagers” sturen die hen op zullen jagen. Dit is natuurlijk een wat lastiger onderwerp, maar ik denk dat het opkomende antisemitisme één van de manieren is waarop God hen terug “jaagt” naar Israël. Soms hebben we als mensen nou eenmaal een schop onder de kont nodig om in beweging te komen.
Een andere manier van “jagen” is bijvoorbeeld de oorlog in Oekraïne. Sinds het begin van die oorlog zijn al veel Oekraïense Joden naar Israël gevlucht en Israël heeft gezegd dat ze allemaal welkom zijn. Het zijn met name vrouwen en kinderen die kunnen vertrekken, want voor de meeste Oekraïense mannen van 18 – 65 jaar is een uitreisverbod van kracht. Daar vallen ook de Joodse mannen onder, hoewel die bevolkingsgroep in de geschiedenis maar al te vaak de klappen op moest vangen.
In de Tweede Wereldoorlog deed Oekraïne actief mee aan Jodenvervolging. Niet door ze op te sluiten en te vermoorden in concentratiekampen, maar door de stelling
Eén kogel per Jood, één Jood per kogel
De doodgeschoten Joden werden dan ter plekke in massagraven begraven. Op deze manier vonden ca. 1.500.000 Joden tussen 1941 en 1944 de dood in Oekraïne. Maar ook daarna bleef het antisemitisme actief in Oekraïne en tot op de dag van vandaag zijn er behoorlijk wat nazi-aanhangers in het land.
Omdat de Joodse bevolking bij spanningen en tegenslagen in Oekraïne historisch gezien alijd als zondebok werd aangewezen, was het voor veel Joodse gezinnen duidelijk: We moeten weg.
Minderheid en geweld
Het overzichtje waar ik dit artikel mee begon maakt al duidelijk dat de invloed van Joden sterk is verminderd. Hoewel veel partijen met hun mond roepen dat minderheden beschermd moeten worden, ligt de nadruk op diverse relatief grote groepen, maar worden de Joden massaal vergeten.
Rabbijn Jacobs heeft in een eerder interview weleens gezegd dat hij het als zijn taak ziet om als laatste te vertrekken en het licht uit te doen.
Op het moment dat ik dit artikel schrijf is er oorlog tussen Gaza en Israël. Maar door de oproep van hamas naar alle moslims wereldwijd om Joodse doelen en burgers aan te vallen, is het geweld op diverse plaatsen tot een uitbarsting gekomen. In Berlijn werd een synagoge met molotovcocktails bekogeld, in Parijs braken rellen uit, in Londen werden winkels en restaurants van Joodse eigenaren aangevallen en in vrijwel alle landen ter wereld zagen we grote demonstraties om de terroristen in Gaza te steunen.
In de VS wonen Joden nog redelijk comfortabel, maar ook daar neemt de druk hand over hand toe.
Zou het kunnen zijn dat dit het “jagen” van de Here is om de Joden die zich nu nog elders te comfortabel voelen naar huis te krijgen?