---

Bij een expositie in het Bijbelmuseum in Maarssen trapte een 81-jarige christin een aantal afgodsbeeldjes van Asjera kapot.

De Bijbel waarschuwt voor (de opkomst van) afgoderij. Het oude Israël worstelde er al keer op keer mee. Op zich is dat niet zo goed. Afgoderij spreekt de vleselijke menselijke natuur aan en is dus makkelijker dan ware Godsdienst.

Asjera

Laten we eerst eens kijken over wat het nu eigenlijk gaat. Wat zegt het artikel er over?

De Asjera-poppetjes zijn door vrijwilligers gemaakt en maken onderdeel uit van een project van kunstenares Marieke Ploeg om een vrouwelijke verschijningsvorm van God voor te staan

Maar dat blijkt nogal een afzwakking van de werkelijkheid te zijn:

Asjera, Ašerah, Ašera(t) of Inanna was een moedergodin van Kanaän, identiek aan de Ugaritische godin Athirat of ʼAṯirat. In een Sumerische inscriptie uit de 18e eeuw v.Chr. komt zij voor als vrouw van Anu of El (de vadergod van het Kanaänitische pantheon). Baäl is een van haar kinderen. Zij is ook “De Vrouw die de Zee doorkruist” en “De Moeder van de Goden”. Ze wordt afgebeeld in de vorm van een boom.

Wikipedia

Let even op: Kanaän staat hier niet in de betekenis van (een deel van) Israël, maar

Kanaän was in de Oudheid een gebied in de zuidelijke Levant. Het was overspannen door een intens handelsnetwerk van Syrië tot Egypte en de Middellandse Zee, via Anatolië tot aan de Zwarte Zee en rond 2000 v. Chr. zelfs over zee met de Harrapaanse beschaving van de Indusvallei.

Asjera wordt wel “De vrouw die de zee doorkruist” genoemd, wat overeenkomt met het feit dat ook Kanaän destijds overzeese gebieden kende.

Typerend is echter dat zij wordt voorgesteld als de moeder van Baäl, een bekende afgod in de Bijbel.

De claim van Marieke Ploeg “om een vrouwelijke verschijningsvorm van God voor te staan”, is dus puur misleidend, demonisch en het is volslagen onbegrijpelijk dat een Bijbels Museum hier ooit medewerking aan heeft kunnen verlenen!

De afgodische godsdienst

Ašerah betekent zoveel als pilaster of alleenstaande zuil of paal, symbool van de moedergodincultus dat veelvuldig in Kanaän is aangetroffen. Het is tevens de aanduiding van een heilige boom, een groene boom die als referentieteken van leven gold en waarbij meestal een lokale boomcultus werd voltrokken, zoals ook in India nu nog vaak gebeurt. Meestal stonden er twee zulke bomen bij een tempel.

Ezechiël meldt over de aanhangers van de cultus: “Zij brachten een tak (van de heilige boom) aan hun neus”.[bron?] Ašerim waren oorspronkelijk vijgenbomen, de wilde vijgenboom of Egyptische vijgenboom, die in het Oude Egypte beschouwd werd als “het lichaam van de Koningin op Aarde”.

We lezen in de Bijbel regelmatig over “heilige palen” of andere afgodsbeelden. Godvruchtige koningen halen deze altijd als eerste neer, waarna het land Israël weer gezegend kan worden.

Asjera in de Bijbel

In de Hebreeuwse Bijbel wordt 40 maal aan Asjera gerefereerd (aan Astarte 9 keer); Astarte zou haar dochter zijn of een ander aspect van haar zuster Anath (de zuster-vrouw van Baäl). De naam Asjera is soms een goddelijk persoon, soms een heilig symbool van die goddelijke persoon en wordt altijd in negatief verband genoemd, als (symbool voor) een afgodin.

In moderne Nederlandse vertalingen wordt Asjera 6 maal genoemd (1 Koningen 15:13; 18:19; 2 Koningen 21:7; 23:4,7; 2 Kronieken 15:16). In de Statenvertaling komt de naam Asjera niet voor: er wordt gesproken van “een afgrijselijke afgod in een bos” (SV 1977 1 Koningen 15:13, 2 Kronieken 15:16 – hier geeft de NBV: “een aanstootgevend beeld van Asjera”) of “een (gesneden) beeld van het bos” (SV 1977 2 Koningen 21:7, 23:4,7 – hier geeft de NBV: “een beeld van de godin Asjera”).

Het staat dus buiten kijf dat de Bijbel negatief spreekt over deze afgod.

Hoe komt een Marieke Ploeg er dan in vredesnaam bij om dit “een vrouwelijke verschijningsvorm van God” te gaan noemen?

Afgoderij

God waarschuwt in Zijn Woord keer op keer voor afgoderij. Dat een Bijbels Museum, onder leiding van een vrouw, zo vreselijk ver van de Bijbel is afgedwaald dat zij afgoderij promoten en bezoekers zelfs zonder blikken of blozen afgodsbeelden mee naar huis geven, is in mijn beleving eigenlijk te bizar voor woorden!

Dat Nederland inmiddels vol van afgoderij is moge duidelijk zijn. God wordt door de politiek vrijwel dagelijks verder naar de achtergrond verdrongen en allerlei menselijke en demonische vervangers komen er voor in de plaats.

Het christelijke kruis, symbool van redding en verlossing door het werk van Jezus aan het Kruis, is verworden tot een mode-item. De meest onchristelijke artiesten dwepen er mee en in series worden christenen openlijk belachelijk gemaakt.

Zelfs in een behoorlijk belegen serie als “The Office” wordt de christelijke medewerkster neergezet als een hypocriete blondine die met het halve kantoor het bed deelt.

Boeddha beelden

Wie kent ze niet. Tuincentra puilden er mee uit en je kwam ze opeens overal tegen. In woonkamers, toiletten, nachtclubs, restaurants (naast de Chinees!), slaapkamers, keukens, kantoren, noem maar op.

Overal werd je geconfronteerd met het afgodsbeeld van boeddha. Dat boeddhisten daar niet massaal tegen in verzet kwamen verbaasde mij in eerste instantie wel wat, maar aan de andere kant: Een houten afgod kan ook niets uitrichten, dus roept bij de mensen ook niet veel op.

Bedenk maar waarom Jezus wel, maar boeddha nooit als scheldwoord wordt gebruikt. Hetzelfde geldt voor allah of Mohammed.

Recentelijk luisterde ik weer eens wat muziek uit mijn jeugd, van voor mijn bekering, en in één van de nummers kwam deze tekst voor. Een tekst die veel duidelijk maakt!

I used to think that only America’s way, way was right
But now the holy dollar rules everybody’s lives
Gotta make a million, doesn’t matter who dies

Queensrÿche – Revolution Calling

Geld wordt is voor velen een afgod geworden. “Rijk worden” staat bij veel jongeren dusdanig hoog op het verlanglijstje dat ze makkelijk de criminaliteit in stappen omdat we geen moreel kompas meer hebben met al die afgoden.

Let wel: Veel mensen denken dat de Bijbel leer dat geld de wortel van alle kwaad is, maar dat staat er niet. Er staat “De liefde voor geld”, dus feitelijk de afgodsdienst, niet het geld zelf, wat niet meer zou moeten zijn dan een handig ruilmiddel.

Zo kan ik tientallen afgoden benoemen. Man, vrouw, kinderen, werk, carrière, minnaars en minnaressen, seksuele perversiteiten, klimaat, milieu, auto, games, eten, drinken, gadgets, techniek, sport, het eigen lichaam, social media, huisdieren, etc, etc, etc…

Godslasterlijk

De diepgelovige vrouw, in het verleden werkzaam als zendeling in het Midden-Oosten, vond de expositie in samenwerking met het Bijbels Museum ’godslasterlijk’ en wilde ’een daad stellen’.

De Telegraaf

Als we naar de Bijbel kijken, dan heeft de vrouw volkomen gelijk. Ook God roept steeds weer op om de afgodsbeelden uit ons midden weg te doen! Zitten we in ons land niet juist in de ellende doordat we leven “in een samenleving met een grote culturele en religieuze diversiteit.”?

En uiteraard komt daar dan ook de politiek correcte kreet “Tolerantie en mensenliefde zijn daarin essentieel” achteraan. Maar wat is de praktijk? Er is geen tolerantie, tenzij je meehuppelt achter de woke-rattenvanger van Hamelen aan!

In de Bijbel zien we het keer op keer met Israël als voorbeeld. Richt je op de Here, en Hij kan je zegenen. Richt je op afgoden en vroeg of laat gaat het fout. Dat het niet gelijk fout gaat komt doordat God zoveel genade voor ons heeft dat we altijd de kans krijgen om tot Hem terug te keren. Hoeveel jaren wachtte de vader niet op de verloren zoon?

Bijbelse opdracht voor Israël

Opeens schoot de zinsnede “uit uw midden weg” in mijn gedachten en toen ik daar op zocht kreeg ik twee resultaten. Eén in het Oude Testament.

Toen zeide Samuel tot het gehele huis Israëls: Indien gij u met uw gehele hart tot de HERE bekeert, doet dan de vreemde goden en de Astartes uit uw midden weg en richt uw hart op de HERE en dient Hem alleen; dan zal Hij u redden uit de macht der Filistijnen.

1 Samuël 7:3

Het heeft voor God geen zin om Israël uit de macht der Filistijnen te redden als Israël hun afgoden achterna blijft lopen. Atheïsten zeggen dan “Zie je wel, je moet eerst aan zijn voorwaarden voldoen”, maar wees even realistisch. Hoeveel mensen zouden het accepteren dat jij met je gedachten constant bij een andere man of vrouw bent en wel een relatie met je aan willen gaan?

Ja, natuurlijk. De bekende golddiggers, maar dat zijn vrouwen die de afgod geld dienen. Het gaat het niet om een liefdesrelatie, maar alleen om het geld wat die man meebrengt. Maar voor een echte liefdesrelatie is wederzijds toewijding nodig en dat kan dus niets als één van beide zijn oude afgoden vast wil houden.

Rachel stal in Genesis 31 de terafim, een klein afgodsbeeldje, van haar vader en nam het mee. Zij wilde dus vasthouden aan die afgod. Later overleed zij tijdens een zware bevalling (Gen. 35:16)

Bijbelse opdracht voor christenen

In het Nieuwe Testament is er een duidelijk onderscheid tussen christenen en niet-christenen. De opdracht is dus vergelijkbaar, maar net iets anders.

Hen, die buiten zijn, zal God oordelen. Doet, wie niet deugt, uit uw midden weg.

1 Corinthiërs 5:13

Er staat dus geen directe opdracht tot het vernietigen van afgodsbeelden. God weet dat christenen in een duistere wereld leven. Het gaat er in dit geval dus om hoe we om moeten gaan met mensen “die buiten zijn” of die “in ons midden” zijn.

Dan ontstaat de volgende vraag. Is een instituut als het Bijbels Museum “buiten” of “in ons midden”. De uitspraak van directrice Carolien Croon lijkt me in deze veelzeggend:

… in een samenleving met een grote culturele en religieuze diversiteit. Tolerantie en mensenliefde zijn daarin essentieel.

Zij plaatst het Bijbels Museum duidelijk in de maatschappij, dus “buiten”. Ik kan me voorstellen dat een christin daar anders over denkt. Vanuit dat standpunt zijn haar acties dan ook verklaarbaar.

Gaan we echter mee met de stelling van de directrice, dan moeten we als christenen duidelijk verklaren dat het Bijbels Museum expliciet geen deel uitmaakt van het christelijke gedachtegoed, en als een werelds, seculier instituut moet worden gezien waar christenen part noch deel aan wensen te hebben.

Het is dan één van de instituten die christelijke terminologie misbruiken om hun seculiere boodschap te verspreiden.

Onbijbelse houding directrice

Het wordt ingewikkeld als je Godsbeeld zo vast staat, dat het niet door een andere visie mag worden bevraagd. Dat is verdrietig,

Dit is een trieste uitspraak! Een dieptrieste uitspraak! Het Godsbeeld staat overduidelijk in de Bijbel beschreven. Als een directrice van een zich toch min of meer christelijk voordoend instituut dan met zo’n uitspraak durft te komen is triest, dieptriest.

Juist zij zou het Bijbelse Godsbeeld moeten verdedigen in plaats van meegaan in het promoten van andere ideeën en dan ook nog door gebruik te maken van afgodsbeeldjes en die bovendien mee te geven aan bezoekers en daarmee dus de afgoderij actief in de maatschappij verspreidend!

Dan is voor mij slechts één ding duidelijk: Er zit bij het Bijbels Museum iemand aan het roer die duidelijk niet op haar plaats zit!

Bronnen:
Wikipedia
De Telegraaf

---

Omdat media nog weleens de neiging hebben berichten na kritiek aan te passen, plaats ik hieronder de volledig tekst van het artikel waar ik op reageer.

“

Christelijke vrouw (81) ’trapt honderden Asjera-poppen kapot’ bij expositie Maarssen

Onze redactie

Aangepast: Gisteren, 18:50Gisteren, 18:01in Binnenland

MAARSSEN – De 81-jarige Harriët uit Enschede zat er uren voor in de trein, maar dat bracht haar niet op andere gedachten. Ze liep Buitenplaats Doornburgh op, kocht eerst keurig een kaartje voor de expositie Exodus en keek wat in het rond om vervolgens naar de deze maand tentoongestelde Asjera-beeldjes te lopen. Tot verbazing van aanwezigen vertrapte ze de ’afgodsbeeldjes’.

© matty van wijnbergen

De Asjera-beeldjes in het museum in Maarssen, voordat een vrouw de poppen omver schopte.

De vrouw werd gearresteerd en bracht een paar uur in een cel door, vertelt ze aan het Nederlands Dagblad. Er is proces-verbaal opgesteld. Bij de politie stonden ze er ook wel even van te kijken nadat er een melding werd gemaakt van het incident, schrijft de krant. „U bent twee maal zo oud als wat we hier normaal binnenkrijgen”, zou een agent nog tegen de tachtiger hebben gezegd.

De diepgelovige vrouw, in het verleden werkzaam als zendeling in het Midden-Oosten, vond de expositie in samenwerking met het Bijbels Museum ’godslasterlijk’ en wilde ’een daad stellen’. Ze lichtte sommigen in haar omgeving van tevoren al in over haar plan. Naar eigen zeggen is ze normaal gesproken een ’uitermate loyaal gezagsgetrouw mens’, maar toen ze hoorde over de ’schokkende’ werken toog ze naar Maarssen en vernielde ze honderden Asjera’s. „Doordat elke bezoeker een beeldje mee naar huis mocht nemen, draagt het museum actief bij aan de verspreiding van afgodsbeeldjes”, aldus Harriët. Ze ’hoopt’ op een rechtszaak en zegt ’alle consequenties’ te aanvaarden.

Bekijk ook:God niet altijd een man: ’Mensen lopen hier met tranen in hun ogen rond’

’Vrouw van God’

De Asjera-poppetjes zijn door vrijwilligers gemaakt en maken onderdeel uit van een project van kunstenares Marieke Ploeg om een vrouwelijke verschijningsvorm van God voor te staan. „Het draait niet alleen om de beeldjes, maar vooral om het gesprek dat daaruit ontstaat”, vertelde Ploeg afgelopen week nog in De Telegraaf. Maar niet iedereen kon de expositie dus waarderen. In de Tien Geboden uit het Bijbelboek Exodus verbiedt God het volk Israël om afgodsbeelden te maken. De keren dat Asjera, een soort moedergodin, wordt genoemd in de oude geschriften komt ze er niet best vanaf.

Het museum merkte al dat het project ’gevoelig’ lag bij sommige christenen, maar vindt de baldadige actie buiten alle proporties. „Het wordt ingewikkeld als je Godsbeeld zo vast staat, dat het niet door een andere visie mag worden bevraagd. Dat is verdrietig, zeker in een samenleving met een grote culturele en religieuze diversiteit. Tolerantie en mensenliefde zijn daarin essentieel”, zegt directeur Carolien Croon van het Bijbels Museum tegen het ND.

Kunstenares Ploeg was vrijdag niet meer bereikbaar voor een reactie. De expositie liep tot deze week.”