Hoe duidelijk moet het nog worden om te zien in welke tijd we leven. Bovenstaande kop is de kop van een column die me aangreep en opriep om iets mee te doen.
Het is zo’n duidelijk signaal dat je je afvraagt hoe het toch mogelijk is dat zo veel mensen het niet (willen of kunnen) zien!
De column in kwestie is onder meer gepubliceerd in De Havenloods en op de site van de auteur zelf: Morgenblond. Daar kunt u de column ook lezen, dus ik neem de tekst niet over.
Enerzijds is het een schokkende column. De dagelijkse praktijk van een lerares die het inmiddels “normaal” vindt om met allerlei enge ziektes te worden bedreigt en uitgescholden.
Met verbijstering las ik de column. Hoe zijn we als samenleving in vredesnaam op dit dieptepunt terecht gekomen? Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Ja, het moest zo ver komen, en misschien nog wel verder, maar om het te lezen en te beseffen dat er mensen zijn die dit werkelijk in de dagelijkse praktijk mee maken, blijft verbijsterend.
Politiek correct
In een andere reactie vergoelijkt zij het gedrag van de kinderen. Zielig politiek correct, maar deze zogenaamde ‘feiten’ waren vroeger nooit een excuus om dergelijk wangedrag te verdedigen of goed te praten, dus daar moeten we echt mee stoppen!
Geen geld voor ontbijt of kleding? Vroeger leefde het grootste deel van de Nederlanders in diepe armoede en was ook geen geld voor kleding. Het was normaal dat je de kleding doorgeschoven kreeg van oudere kinderen boven je (die het weer van de weer oudere kinderen boven hen hadden gekregen enzovoorts). Dus welvaart kan en mag geen excuus zijn voor dergelijk gedrag!
Het verantwoordelijk zijn voor broertjes of zusjes is juist een reden om het goede voorbeeld te geven! In één van mijn vorige banen kwam ik veel bij mensen thuis. Eén van mijn klanten had 13 kinderen en het oudste meisje was de rechterhand van moeder. Maar een gedrag als wat hier beschreven staat zou in haar gedachten niet eens op komen!
Dus: geen excuus. Sterker nog: Vroeger had heel Nederland grote gezinnen zonder dit gedrag.
Huiselijk geweld, drank, verwaarlozing. Dat zijn redenen om het gezin te melden bij Jeugdhulp en de kinderen direct uit huis te plaatsen. En ja, ik ben mij bewust dat er te weinig pleegouders zijn om zulke kinderen op te vangen.
“Ze ’s nachts op zijn vanwege een schietpartij in de straat”
Elke nacht? Kom dat kan eens een keer een excuus zijn, maar dagelijks? Dan wordt het hoog tijd dat de politie ingrijpt in die hele wijk en iedereen die er duidelijk niet thuishoort en zich misdraagt met een enkele reis op het vliegtuig zet!
Bedreiging door jeugdbendes geldt min of meer hetzelfde voor. Ook daar moet de overheid veel harder ingrijpen en desnoods complete gezinnen uit gaan zetten.
De labeltjes
En natuurlijk hebben we het politiek correcte excuus van deze tijd: Ze mankeren iets. Waar komen al die problemen toch opeens vandaan? Dertig jaar geleden hoorde je daar niets over en ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat opeens al die kinderen van tegenwoordig mankerende zijn!
Als ik de vragenlijstjes invul krijg ik ook het gevoel dat ik nodig psychische hulp nodig heb, maar als ik met zo’n “zielenknijper” praat dan kom ik tot de conclusie dat ik zo gek nog niet ben en dat het allemaal wel meevalt.
En ja, ik heb wel wat ervaring met “gelabelde kindertjes”. En weet u wat het mooiste was: Toen ze zelfstandig werden en uit het hele hulpcircuit vandaan moesten omdat ze 18 waren, bloeiden ze op en konden opeens van alles wat ze daar voor niet konden!
Een kind een labeltje geven is hem letterlijk een excuus voor wangedrag geven en waarom zou je daar als kind niet dankbaar misbruik van maken.
Bekendste voorbeeld van dit moment is wel Gretha Thunberg. Gediagnosticeerd en wel verschuilt ze zich achter haar aandoeningen om haar gedrag te verklaren. En ze is er nog trots op ook!
Puber
Puber zijn is lastig? Ja, vast wel. Voor de een wat meer dan voor de ander, maar wat mij opvalt als ik om me heen kijk, zijn het voornamelijk de kinderen die geen uitdaging in hun leven hebben die puberaal wangedrag vertonen. Geef een kind voldoende uitdaging en het heeft geen tijd om zijn of haar tijd te verdoen met wangedrag.
Stel maar weer eens duidelijke grenzen op, en bij overtreding van die grenzen ook consequenties, duidelijke consequenties en niet het slappe in de “stouthoek” zitten met een mobiel, en je zult zien dat het gedrag vanzelf verandert.
Hoe gaat een politiek correcte leerkracht met wangedrag om?
Ik slik. Ik tel. Ik ga door.
Dus: er is geen consequentie aan wangedrag. En jammer voor alle prinsjes en prinsesjes die nooit consequenties hebben gehad: Ik het echte leven zijn die er wel.
Rij je te hard? Torenhoge boete! Heb je geen gordel om? Zelfde verhaal. Kom je dagelijks te laat op je werk: Voor jou tien anderen. Grote bek tegen je collega? Reken er op dat je er een terugkrijgt.
Kortom, met het politiek correcte slappe beleid van tegenwoordig worden kinderen niet voorbereidt op het echte leven. En dat is in feite de echte kindermishandeling voortkomend vanuit onterecht medelijden. Deze kinderen hebben de rest van hun leven een handje nodig, maar dat is voor de maatschappij op termijn gewoon niet meer op te brengen.
De tijd waarin wij leven
Maar ik begon mijn artikel met de stelling dat dit een duidelijk signaal is van de tijd waarin we leven. Lees deze tekst eens met de column in gedachte en ik denk dat je de schokkende overeenkomsten zult zien.
Want de mensen zullen alleen van zichzelf en van hun geld houden; zij zullen verwaand en protserig zijn; … hun ouders ongehoorzaam zijn; zij zullen ondankbaar en door-en-door slecht zijn. Zij zullen hatelijk en koppig zijn; roddelen, ruzie maken en een lage moraal hebben. Zij zullen bruut en wreed zijn en met goede mensen spotten. Zij zullen hun vrienden verraden; ze zullen roekeloos en opgeblazen zijn en liever hun driften volgen dan God aanbidden.
Bron: 2 Tim. 3:2
Een oude tekst, maar herkent u de overeenkomsten:
“Alleen van zichzelf houden” is een grote bron van strijd en ruzie. Mijn haan moet koning kraaien en iedereen die daar tegen ingaat kan de volle laag krijgen. Inclusief de juf…
“Van geld houden”. Welvaart staat hier boven al genoemd. Drank en drugsmisbruik kosten veel geld en komen feitelijk voort uit een misvormde vorm van zelfliefde. De verslaafde geeft het geld liever voor zichzelf uit dan voor zijn of haar kinderen.
“Ongehoorzaam”. Dat is feitelijk de hele kern van het artikel! In dit geval dan de juf ongehoorzaam, maar dat is, net als de ouders zouden moeten zijn, een autoriteitsfiguur in het leven van deze kinderen.
Hatelijk, koppig. Dat wordt toch hopelijk wel duidelijk uit de column? Roddelen, ruzie maken, een lage moraal hebben. Het druipt allemaal van het artikel af.
Bruut, wreed, spotten, roekeloos, opgeblazen, driften volgen… Het is allemaal zo duidelijk te herkennen in het artikel.
Oplossing
Alle bovengenoemde problemen, de problemen waar deze juf dagelijks mee worstelt, komen voort uit dezelfde bron. Er is geen moreel kompas meer. We hebben in ons land “God en Zijn gebod” losgelaten en als je de geschiedenis bekijkt, zie je dat vanaf dat moment het moreel verval ook in is gezet.
Natuurlijk waren er voor die tijd ook problemen. Natuurlijk was er voor die tijd ook veel fout. Ook voor dat moment was de mens zondig en geneigd tot het kwade, maar door het loslaten van elke moraal is dit alleen maar erger geworden.
Niemand kan toch serieus beweren dat het tegenwoordig beter gaat dan, pak ‘m beet, vijftig jaar geleden? En ja, er zijn meerdere oorzaken aan te wijzen, maar ten diepste komen ze allemaal neer op een gebrek aan moraliteit.
Toen ik op school zat, nog lang geen vijftig jaar geleden!, moest je er niet aan denken om je leerkracht uit te maken voor de woorden die deze juf dagelijks om haar oren krijgt! Deed je het wel, dan had je geen leerkracht tegenover je die maar slikte, telde en doorging, maar kon je een heel stevig gesprek bij de conrector verwachten. Gevolgd door een behoorlijke straf!
En als je thuiskwam, met het briefje van de conrector (die ook al gebeld had, dus dumpen onderweg had geen zin), dan werd de straf daar nog eens dunnetjes over gedaan.
Maar nee, tegenwoordig zijn kinderen allemaal zielepoten die het zo zwaar hebben. Daar moeten we begrip voor hebben, en alles maar pappen en nathouden. Als ik mensen dat hoor zeggen dan vraag ik me werkelijk af wat voor opvoeding zij dan gehad hebben.
Eigen opvoeding
De meesten hebben niet de opvoeding gehad die ze nu zelf geven. Zijn ze dan door hun opvoeding werkelijk zo beschadigd dat ze nu zelf dagelijks worstelen met hun zelfbeeld en daarom andere kinderen het maar moeilijk maken?
Is het huidige pappen en nathouden eigenlijk niet een klap in het gezicht van onze ouders, die ons opgevoed hebben tot wat we zijn? Nou je, ten dele, want uiteindelijk komt het ook op eigen keuzes aan. Onze maatschappij behoorde tot de meest welvarende ter wereld. Volgens allerlei onderzoeken horen Nederlanders tot de gelukkigste mensen ter wereld.
Waarom ontnemen we de toekomstige generatie die zelfde mate van geluk door ze nu een opvoeding te geven die hen niet voorbereidt op de harde werkelijkheid van het leven? Die hen niet leert om door te zetten?
In onderstaand filmpje stelt een ondernemer de vraag nu al aan Gary Vee, een coach.
“Empathy AND accountability”
We blijven hangen bij empathie, maar daar gaan die kinderen het uiteindelijk niet mee redden.
Momenteel gaat het economisch goed, dus iedereen vindt wel een baantje. Maar als het straks economisch weer minder gaat, dan zijn het de kinderen die heel hun leven alleen maar op empathie hebben geteerd die buiten de boot vallen!
En de rest van de samenleving zal niet hun hele leven bereidt blijven om al die uitkeringen maar op te blijven hoesten. Dat kan ook niet. De afgelopen dertig is ons bruto inkomen fors gestegen, maar netto hebben we niets bij gekregen. De rek raakt er dus aardig uit, en de paar “rijken” die we in ons land nog hebben zijn er te weinig om alles op te gaan vangen.
Noodzaak
Het is dus echt noodzaak dat we kinderen weer op gaan voeden met een verantwoordelijkheidsbesef! Daar kan deze juf mee beginnen.
Daarnaast is het absoluut noodzakelijk, willen we nog iets redden van ons land en onze kinderen, dat we terugkeren naar het moreel besef van een goede honderd jaar geleden. We hebben de toegang tot de kennis, we zouden kunnen leren van de geschiedenis, maar we doen het niet.
De reden ligt in bovenstaande vers besloten: We volgen liever onze driften dan God. En dit wordt dagelijks gepromoot. In muziek, in films, in games, in de media, overal. Die kinderen weten dus niet beter, maar degenen die die kinderen opvoeden, ouders EN leerkrachten, zouden wel beter moeten weten en zijn medeverantwoordelijk.
Eigenlijk kan alleen een massale opwekking ons land nog redden. Zie ik dat gebeuren? Dit is mijn persoonlijke mening (en ik hoop zo dat ik er volledig naast zit!): Nee.
Hoe ik tot die conclusie kom?
- We leven mijns inziens in de dagen die de Bijbel beschrijft als de dagen waarin de grote afval plaats zal vinden. Tegenstanders van deze visie wijzen er op dat het christendom wereldwijd, en met name in Afrika, stevig groeit.
Getalsmatig wel ja, maar in Afrika zien we heel veel op Amerikaanse leest geschoeide welvaartspredikers die een vals evangelie brengen (ook een teken des tijds) - Een bekende opwekkingsonderzoeker heeft de geschiedenis van de grote opwekking bestudeert en herkende een regelmaat van rond de 50 jaar. Dus elke 50 jaar was er in de VS een grote opwekking met echte bekeringen.
De laatste grote opwekking is al veel langer dan 50 jaar geleden, dus die cyclus is verbroken. Ook iets wat past binnen het tijdperk van de grote afval. - De wereld wordt klaargestoomd voor de komst van de antichrist. Er zijn steeds meer “globale” problemen en de roep om een wereldwijde aanpak wordt steeds luider.
Er worden wereldwijde handelsverdragen gesloten, en kijk eens naar de ophef als een man als Trump daar tegen in gaat. Hij wordt direct bestempeld als bedreiging voor de wereld, hoe onterecht dat ook is. - “De leugen regeert” is een bekende uitspraak, maar we leven duidelijk in een tijd waarin de waarheid van ondergeschikt belang is geworden. Daardoor neemt de chaos hand over hand toe.
Een recent voorbeeld: Biomassa was DE oplossing voor milieuvriendelijke energie-opwekking. Nu schijnt het 20% vervuilender dan kolenstook.
“Gerenommeerde” media worden keer op keer betrapt op het verspreiden van onjuistheden. Of het bewust is weet ik niet, maar feiten worden niet meer gecontroleerd: Alles voor de hype. - De haat tegen Joden en christenen groeit ook in ons land. En niet alleen geïmporteerde haat, maar ook van zogenaamd “rationele” Nederlanders.
Hoop
Maar nogmaals: Ik hoop werkelijk dat ik er faliekant naast zit en dat volgende week de grote opwekking in Nederland begint. Dat zou de redding van ons land zijn.
Een andere oplossing is er niet. Kijk maar weer naar de geschiedenis, maar de door de mens verzonnen oplossingen brengen allemaal meer problemen met zich mee en nieuwe oplossingen maken dingen vaak alleen maar weer erger. En zo blijven we bezig met “verbeteren”.
Weer een voorbeeld? De windmolen. Aanbeden symbool van “groene stroom”. Totdat berekeningen eerst aantoonden dat het bouwen en onderhouden van een windmolen meer CO2 uitstoot oplevert dan hij bespaard.
En als klap op de vuurpijl kwam van de week het bericht in de media dat windmolens honderden kilo’s “superbroeikasgassen” uitstoten en het probleem dus alleen maar zouden vergroten. Ook de winning van grondstoffen voor windmolens (en elektrische auto’s) is uitermate schadelijk voor het milieu, maar omdat dat niet in ons land gebeurd kunnen we dat lang onder de pet houden.
Het voorbeeld van de biomassa heb ik al gegeven, maar zo kan ik een heel artikel vullen.
De enige hoop op verbetering is en blijft een massale bekering van ons land tot de God van de Bijbel! Oprechte spijt, oprecht zondebesef, en een oprecht erkennen dat wij de problemen niet op kunnen lossen!
God is onze laatste hoop! Letterlijk en figuurlijk!