Op 8 juli 2019 verscheen een artikel met bovenstaande kop in De Telegraaf. Een Duits stadje is in schok om jonge verkrachters. Bij deze een reactie.
De eerste vraag die velen zullen bedenken is wat dit onderwerp op een site over de eindtijd zou moeten doen, maar de verloedering van normen en waarden is één van tekenen van de tijd.
We praten hier over 5 kinderen van 12 tot 14 die een 18-jarige vrouw verkrachten. Natuurlijk is dit schokkend, maar wat nog schokkender is, is dat we het allemaal aan hadden kunnen zien komen. De meeste mensen leven echter liever in zalige onwetendheid, totdat het in hun eigen achtertuin gebeurt en ze geschokt zijn.
MÜLHEIM AN DER RUHR – „Wat moet je hier nou mee? Moet je 12-jarigen dan gaan straffen? Nee, maar ze waren wel betrokken bij een verkrachting, dus zeg het maar”, zegt Ilse
Mijn eerste gedachte is een totale stilte, een totale verbijstering. In wat voor wereld zijn we aanbeland als je, ondanks de gruwelijke daad die deze kinderen begaan, doodleuk zegt dat 12-jarigen niet gestraft mogen worden? Hoe ver zijn we als samenleving dan de weg kwijt, en hoeveel verder moeten we die nog kwijt raken voordat het besef in begint te dalen dat wij zelf de architecten van onze ondergang zijn?
Miami – de jaren ’80
Voor iedereen die zich afvraagt waar kinderen van 12 toe in staat zijn, heb ik het advies om deze documentaire even te kijken.
De betrokkenen en geïnterviewden zijn inmiddels allemaal volwassen, maar voor velen van hen begon het bendeleven op 11 of 12 jarige leeftijd.
En laten we eerlijk zijn: We werden als kinderen vroeger toch allemaal gestraft? Zijn wij daar minder van geworden? Kijk eens om je heen en zie wat daardoor wel tot stand is gekomen!
En ja, als de ouders het thuis niet doen, en dat blijkt ook uit de rest van het artikel, dan is zaak dat een meelevende samenleving dat oppakt. Nu hebben we een wegkijkende samenleving die alleen maar met de vinger kan wijzen.
De eerste reactie
Na de aanvankelijke verbijstering over de verkrachting door zulke jonge kinderen worstelen inwoners van de rustige buitenwijk van de wat troosteloos aandoende Duitse stad met 170.000 inwoners over de gevolgen. „Dit is waanzin. Op die leeftijd ben je aan het voetballen en met vrienden aan het spelen”, zegt Georg, een oudere man die met zijn hond door het gebied wandelt. „Iets moet er mis zijn gegaan in de hoofden van die kinderen en vaak hebben ze dat niet van een vreemde. Ik denk dat je thuis moet ingrijpen. Daar moet iets helemaal mis zijn.”
Ja, natuurlijk is daar iets helemaal mis. Maar dat is toch de samenleving die we wilden… als samenleving? Dit is daar een logisch gevolg van. Zoals ook uit de docu in de video blijkt. Als kinderen thuis niet opgevoed worden, dan doet de straat het wel. De gevolgen in Duitsland zijn nu hetzelfde als destijds in Miami. En die wereld wordt bezongen in de populaire rap en hiphop, dus kinderen worden daar op jonge leeftijd al mee overspoeld.
Dat er thuis wat mis, niet alleen in dit geval, blijkt al uit een eerder artikel op deze site.
Het probleem van de Duitse overheid
Het stelt de Duitse autoriteiten voor een groot probleem. Kinderen zijn tot 14 jaar in Duitsland nooit verantwoordelijk voor hun eigen daden. Gevolg daarvan is dat ze na hun verhoor afgelopen zaterdag weer aan hun ouders zijn overgedragen en vandaag alweer naar school kunnen gaan.
Dat is natuurlijk enorm hiaat in de wet. Als kinderen van 12 dusdanig “volwassen” (wannabe-volwassen lijkt me beter) zijn dat ze een 18-jarig meisje verkrachten, dan hoort daar ook een wannabe-volwassen straf bij.
Het gaat me te ver om een 12-jarige bij volwassenen op te sluiten, maar het eenvoudig terug overhandigen aan de ouders, de bron van de problematiek, kan natuurlijk nooit een passende oplossing zijn in een situatie als deze!
Drie alinea’s verder is “een vrouw” van mening dat je kinderen moet beschermen en dus bij de ouders uitkomt. Maar als je een probleem als dit op moet lossen via de ouders die zelf het probleem zijn, ben je zo veel verder dat die kinderen al voor galg en rad opgegroeid zijn en ook niet meer beter (willen) weten.
Cultuurschok
Dat het om vijf Bulgaarse jongens zou gaan, is iets wat de zaak nog gevoeliger maakt. De Bulgaarse minderheid in het Roergebied, vaak gaat het om zigeuners, geeft al jaren veel overlast. De Oost-Europese maffia haalt deze EU-burgers naar Duitsland, strijkt kindergeld en huursubsidie op, terwijl de families vaak analfabeet zijn. De armoede en criminaliteit die eruit voortkomt, zijn schrijnend.
Nu kan ik hier een heel artikel schrijven over waarom Europa niet goed is, maar ik wil me beperken om aan te geven dat de Bijbel deze verdeeldheid als voorspelde.
De Bulgaarse cultuur brengt in veel Europese landen de nodige problematiek met zich mee, en feitelijk kunnen we er niets tegen doen, want er is vrijheid van verkeer en vestiging.
Een mooi voorbeeld vertelde een vriend van ons die jarenlang in Wenen heeft gewoond. Criminaliteit was daar een zeldzaam verschijnsel, totdat de grenzen open gingen. Eén van de eerste schokkende misdaden waar Wenen mee werd geconfronteerd was een lijk wat onder een kantoorflat werd aangetroffen.
Het bleek om een afrekening van de Bulgaarse maffia te gaan en die gooien mensen, na marteling, zonder pardon uit het raam van de bovenste etage om een statement te maken. De softe Oostenrijkse samenleving was geschokt.
Vroeger…
“Vroeger was er de kerk die mensen vertelde hoe ze zich moreel moesten gedragen. Maar dat is niet meer.”
Duitsers lijken het nog steeds lastig te vinden om problemen te benoemen die met buitenlanders te maken hebben. „Waarschijnlijk zijn die ouders ontheemd en zijn ze de hele dag weg. Intussen worden die kinderen aan hun lot overgelaten. En dan geldt God nog gebod. Dat is iets wat in de hele samenleving speelt. Vroeger was er de kerk die mensen vertelde hoe ze zich moreel moesten gedragen. Maar dat is niet meer. Het is de tijd blijkbaar”, zegt de man.
Tja, de kerk. Die wilden we niet meer, want teveel regels, teveel beperkingen, teveel juk, te weinig “vrijheid”. Maar eigenlijk gewoon: ongeloof en een rebelse keuze van mensheid tegen zijn of haar Schepper.
De gevolgen hebben we het liever niet over, maar de statistieken zijn duidelijk. In de VS is God in 1963 de scholen uit gebonjourd. Sinds die tijd dalen de resultaten. Inmiddels is de situatie zo erg dat “celebrities” zich al 10 jaar inzetten om het schoolsysteem in de VS te verbeteren. Het aantal tienerzwangerschappen explodeerde en de misdaad ook. En weer verwijs ik naar de documentaire over de bendes van Miami.
Natuurlijk is er altijd criminaliteit geweest en die zal er ook altijd blijven, maar we kunnen en mogen niet langer ontkennen dat de verloedering van de samenleving duidelijk samenhangt met de ontkerkelijking. We proberen uit alle macht om een masker van nog enige beschaving voor te houden, maar ook in ons land kennen we de speeches van koning(in) en minister-president over “verhuftering”. In al die speeches wordt aangegeven dat het een groot probleem is, waar we zeker wat aan zouden moeten doen. Oplossingen blijven echter uit.
Tijd
“Het is de tijd blijkbaar”. Klopt, en we hebben het zelf gewild. Het was voorspeld, het is voorspeld, dus we hadden het kunnen weten, maar we dachten dat we het beter wisten.
Avondklok
Een vrouw die voorbijloopt op de plek waar het zich allemaal heeft afgespeeld, zegt dat Duitsland toch moet vasthouden aan de bescherming van jeugdigen. „Er is toch geen alternatief? Maar je moet wel wat doen. En dan kom je al snel bij de ouders uit. Kijk, het begint al dat kinderen van twaalf jaar al niet na tienen op straat horen te lopen. Ik denk dat jeugdzorg hier een aardige kluif aan heeft.”
Wat als eerste opvalt is dat men niet de ouders aanspreekt op hun wangedrag, maar direct naar instanties wijst. Een teken des tijds, want uiteindelijk krijgen we die allesoverheersende, allesbeheersende werelddictatuur.
Er is geen alternatief? Natuurlijk wel! Als de ouders de kinderen niet opvoeden, dan is het de taak van een meelevende samenleving om in te grijpen en die ouders daar in te ondersteunen.
En dat kan heel simpel. Ooit was er een tiener die een grote mond tegen mijn vrouw opzette. Ik ben rustig naar buiten gelopen en heb hem beloofd dat als zijn eigen vader hem niet opvoedde dat ik dat zou doen en dat hij dat nooit meer zou vergeten.
Blijkbaar wist de knul heel goed wat ik bedoelde, want hij heeft nooit meer iets onaardigs tegen mijn vrouw gezegd en ik groette hem daarna ook gewoon. Maar kinderen hebben grenzen nodig. Als ouders die niet geven, dan moet de omgeving dat doen. Mogen we heel het stadje mede aansprakelijk stellen voor de misdaad tegen deze vrouw?
Voorkomen
Moeten we door de overheid een avondklok in laten stellen? Kinderen van 12 horen om 22 uur niet meer op straat te zwerven, maar op bed te liggen om de volgende dag weer fris naar school te gaan!
Het gaat mij te ver om deze taak ook bij de overheid neer te leggen, maar omdat we blijkbaar in een samenleving zijn aanbeland waar men elkaar niet op elkaars verantwoordelijkheid aan durft te spreken zal het haast wel moeten dat de overheid dergelijke beperkingen op gaat leggen.
Kunnen we daar deze problematiek mee voorkomen? Nee, want de oorzaak zit veel dieper dan te laat baar bed gaan. Het is een duistere kant van onze samenleving die zich steeds sterker zal openbaren naarmate de tijd verstrijkt en we dichter bij ‘het einde’ komen.
Bron: De Telegraaf