De waanzin van abortus

Wereldwijd was abortus in 2018 doodsoorzaak nummer 1. Waarom maken we ons in vredesnaam druk om levens te behouden?

Vorig jaar zijn er wereldwijd maar liefst 42.000.000 vermoord in de moederschoot. Kinderen die ongewenst waren.

Tegelijkertijd geven wij als samenleving miljarden uit aan medisch onderzoek om mensen zo lang mogelijk te laten leven. Er worden honderden miljoenen per jaar geïnvesteerd in verkeersmaatregelen om wegen veiliger te maken… om mensen langer te laten leven.

Enerzijds spannen we ons dus in om mensen zo lang mogelijk te laten leven, maar aan de andere kant staan we toe dat 42.000.000 kostbare mensenlevens verloren zijn gegaan door abortus.

Alle artsen legden vroeger een eed af waarin artsen diverse dingen worden verklaard.

De oude eed, de eed van Hippocrates, die misschien beter Hypocrites genoemd kan worden voor sommige “artsen”, verklaard onder meer:

Nooit zal ik, om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft. Nooit zal ik een vrouw een instrument voorschrijven om een miskraam op te wekken.

Een expliciete verklaring tegen het doden van patiënten dus. Hierbij staat niet omschreven dat kinderen, foetussen of embryo’s uitgesloten zijn van mensenrechten of deze eed. De conclusie is dus eenduidig: Abortus is in strijd met deze eed die veel artsen af hebben gelegd (of een variant er op)

België

In België heeft men de artseneed voor het laatst aangepast in 2011, en daar is het doden van patiënten niet meer expliciet vernoemd, al zijn er nog wel sterke aanwijzingen te vinden dat een arts geen patiënten hoort te doden:

…beloof ik dat ik mij naar mijn beste vermogen voor een kwaliteitsvolle geneeskunde ten dienste van de medemens…

Hoe kun je een “kwaliteitsvolle geneeskunde” invullen met het doden van baby’s?

Ik zal boven alles voor mijn patiënten zorgen, hun gezondheid bevorderen en hun lijden verlichten

Wie wel eens een filmpje van een abortus heeft gezien weet dat er in ieder geval op geen enkele mogelijke manier sprake is van “hun lijden verlichten”.

De baby reageert in doodsangst op de tang of zuigmond die zijn leven bedreigt en probeert er voor te vluchten. De veilige baarmoeder is veranderd in een hel van marteling en lijden tot de dood er op volgt.

Een baby wordt in de baarmoeder die hem zou moeten beschermen, levend uit elkaar gerukt. Het vierendelen van misdadigers vinden wij barbaars, het levend uit elkaar rukken van baby’s is maatschappelijk min of meer geaccepteerd.

Ik zal het leven en de menselijke waardigheid eerbiedigen.

Gezien bovenstaande, denk ik dat hier weinig over uit te leggen valt. Het levend uit elkaar scheuren van een mens is op geen enkele manier te vatten onder het “eerbiedigen van het leven en de menselijke waardigheid”.

Zelfs onder druk, zal ik mijn medische kennis niet aanwenden voor praktijken die indruisen tegen de menselijkheid.

En ook dit artikel gaat volledig in tegen de praktijk van abortus.

Nederland

In Nederland is de eed voor het laatst in 2010 aangepast. De eed wordt wel afgelegd, maar heeft geen juridische betekenis. Met andere woorden: een arts kan zonder gevolgen volledig in strijd met de eed handelen.

In Nederland zijn twee eden in omloop. Die van het Nederlandse Artsenverbond en die van “KNMG en VSNU”

In die van het Nederlands Artsenverbond lezen we onder meer:

…tot welzijn van de patiënten en ik zal hen behoeden voor alles, wat schadelijk en verkeerd is.

Hoe kun je na het afleggen van deze eed met droge ogen beweren dat abortus in het belang van de patiënt is?

Onberispelijk en godvrezend zal zowel mijn privé-leven zijn als de uitoefening van mijn beroep.

Godvrezend? En de tien geboden die

Gij zult niet doden

zeggen dan?

De eed van de KNMG en VSNU is aanzienlijk korter van stof, de kortste van allemaal. Maar ook daar lezen we teksten die abortus in feite afwijzen:

ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.

Hierboven heb ik al uitgelegd dat abortus gepaard gaat met enorm lijden, en dus in absolute tegenspraak met deze eed is.

Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen.

Hier is bij abortus dus zeer zeker geen sprake van! De opvattingen van de baby worden natuurlijk totaal niet geëerbiedigd. Geen enkele baby kiest er vrijwillig voor om uit elkaar gescheurd en gedood te worden!

En dan het “aan de patiënt geen schade doen”! Voor wat betreft de baby is dat wel duidelijk. Hij of zij overleeft de handeling niet, en is dus niet zwaar beschadigd, maar total loss… letterlijk.

Maar ook de vrouw lijdt onherroepelijk schade. De verschillende hulporganisaties die werken met vrouwen die een abortus hebben ondergaan kunnen de meest schrijnende verhalen vertellen van psychische schade die vrouwen die een abortus hebben ondergaan lijden.

In de media wordt hier uiteraard niet over gesproken, maar er is veel, heel veel verborgen leed onder vrouwen die een abortus hebben gehad.

Kortom…

We maken ons druk over het omlaag brengen van het aantal verkeersslachtoffers, maar staan tegelijkertijd toe dat 42.000.000 kostbare mensenlevens worden vernietigd voordat zij überhaupt begonnen zijn!

Hoeveel Einsteins, Kasparovs, Trumps, Hawkings, Churchills, Cruijffs, Musks, Jobs, Gates, Philipsen, of vul zelf maar een naam in, hebben we op deze manier niet vermoord? Hoeveel vooruitgang, hoeveel talent, hoeveel kunde, hoeveel sportprestaties, hoeveel strategisch inzicht, hebben we op deze manier niet omgebracht? We zullen het nooit weten, dus inderdaad “je weet niet wat je mist” aan al deze vermoorde kinderen.