Ik hoor u denken: “Wat is DENK?” Het antwoord daarop is niet zo makkelijk, maar men profileert zich als politieke partij.
U herinnert zich misschien de rel rond Ebru Umar. Zij had een paar kritische tweets over Erdogan geplaatst en werd vervolgens wekenlang vastgehouden in Turkije.
Alle politieke partijen spraken hier schande van, op één na: DENK. Daarmee werden ze gelijk gebombardeerd tot “Satellietpartij van Erdogan” en gaven – ondanks alle mooie woorden en teksten op hun website – aan dat zij niet heel veel op hebben met de Westerse samenleving en vrijheid van meningsuiting.
Ook hun reactie op de reactie op hun afwijkende mening spreekt boekdelen. Niets tolerantie, niets ‘samen’leving, maar een duidelijke propaganda van een vreemd staatshoofd boven onze eigen politiek. De partij ligt slecht bij de overige kamerleden, wat ongetwijfeld de bekende slachtofferrol zal versterken.
De smakeloosheid van de vergelijking op 4 mei maakt duidelijk dat zij een heel andere samenleving nastreven dan wat ze zeggen. De vergelijking met de Joden in de Tweede Wereldoorlog gaat werkelijk op alle punten mank. De dagelijkse realiteit van een Nederturk in Nederland is op geen enkele manier te vergelijken met de dagelijkse realiteit van een Jood in – pak ‘m beet – 1939.
DENK pakt het breder en noemt ‘minderheden’ in hun vergelijking. Op de eerste plaats gaat de vergelijking mank vanwege het feit dat Joden destijds een essentiële bijdrage aan de samenleving leverden. Zij waren werkzaam, teerden niet op uitkeringen en waren ondernemers. Uiteraard waren er uitzonderingen, maar de cijfers over ‘minderheden’ anno 2016 in Nederland zijn duidelijk: 65% van de jongeren zijn in aanraking (geweest) met Justitie. De werkloosheid is veel hoger dan onder vergelijkbare groepen autochtonen.
In Ede, Vlaardingen en Den Haag zijn heftige ongeregeldheden geweest of nog bezig. Joden staken geen auto’s in brand, gooiden geen straatstenen of stoeptegels door ramen van mede-wijkbewoners, bekogelden journalisten niet met stenen, om maar een paar voorbeelden te noemen.
En inderdaad (al is de bewoording niet de mijne):
Beste Kuzu, maak u hard voor een betere integratie in plaats van dit wanstaltige vergelijk te maken. Onze Nederturken kunnen nog veel leren van de Nederlandse Joodse gemeenschap namelijk. De Nederlandse Joden stonden en staan NIET “bovenaan” in tabellen met cijfertjes zoals: criminaliteit (groepsgeweld, -terreur, moorden, loverboys), subsidie (eigen scholen, anti-discriminatiebureau’s, koffiehuizen, zalencentra, belangengroepen), school drop-outs, werkloosheid, huiselijk geweld, analfabetisme, homohaat, joden- en ongelovigenhaat, uitkeringsafhankelijkheid, overgewicht, babysterfte, autosomaal recessieve aandoeningen en geestelijke handicaps als gevolg van inteelt? Voor de Nederturk is er nog een lange weg te gaan!
Bron: https://ikwasinharen.nl/2016/05/05/denk-denk-eens-na/
Meneer Kuzu kan zich – als hij echt wat aan de situatie van Nederturken wil doen – beter in gaan zetten voor de integratie. Nog steeds kom ik helaas Turken tegen die al decennialang in ons land wonen en die zich amper in het Nederlands verstaanbaar kunnen maken. En uiteraard geldt dit, om de zaak net zo breed te trekken als dhr. Kuzu doet, voor alle immigranten, westers, oosters, noord en zuids.
Helaas komt dhr. Kuzu uit PvdA-kringen, dus wat betreft een positieve inzet ten aanzien van deze problematiek kunnen we waarschijnlijk niet al te veel verwachten.