Sommige experimenten zijn vreemd, maar nog net op het randje. Zo was er eens een acteur die heel overtuigend sprak voor een zaal met psychiaters. Hij kraamde onzin uit, maar iedereen bleef geboeid luisteren en was onder de indruk. Hoe kon dat?
Acteur Michael Fox heeft het gepresteerd om een zaal met hoog opgeleide psychiaters geboeid naar een referaat te laten luisteren dat uitsluitend uit onzin bestond. Hij deed zich voor als dr. Myron Fox. Inhoudelijk was zijn verhaal zo wollig, abstract en nietszeggend dat de toehoorders er werkelijk geen chocola van konden maken. En toch bleven ze geboeid luisteren.. Sterker nog, men vond het kennelijk erg interessant want na afloop stelden sommige luisteraars nog wat vragen om verder op de materie voort te borduren. Het leek erop dat niemand doorhad dat er lariekoek werd uitgekraamd.Dit onderzoek geeft aan hoe belangrijk lichaamstaal is. De manier waarop je je verhaal brengt is véél belangrijker dan de inhoud, wordt weleens gezegd, en dit onderzoek lijkt erop te duiden dat het klopt. Om mensen te kunnen overtuigen is het belangrijk te weten dat maar liefst 93% daarvan afhankelijk is van lichaamstaal (gebaren, intonatie enzovoort). De andere 7% is dus de inhoud van je verhaal zelf. Dat zet toch wel aan het denken… Een mens is wel heel erg beïnvloedbaar…
Wil je de toespraak van dr. Myron Fox zelf ook horen en zien? Kijk dan hier: www.weet-magazine.nl/lariekoek
Dit artikel geeft aan hoe belangrijk het is om zelf te denken, onderzoek te doen en zelf conclusies te trekken. Maar het laat tegelijkertijd ook zien dat de meeste mensen hier blijkbaar niet toe in staat zijn.
De beurswijsheid
De massa heeft het altijd verkeerd
komt in gedachten. Blijkbaar wandelen 99,9% van de mensen, of zelfs meer, liever klakkeloos zonder na te denken achter een ‘leider’ aan dan dat zij zelf onderzoeken en concluderen.
Dit verschijnsel zie ik zelf vaak in debatten met evolutionisten en atheïsten terugkomen. Evolutionisten weten vaak keurig de vermeende bewijzen op te dreunen als een netjes uit het hoofd geleerd rijtje vermeende feiten zoals dat in de verschillende publicaties en op websites wel te vinden is.
Helaas beseft men vaak niet hoe achterhaald de op internet aangeboden informatie is.
Atheïsten gaan nog een stap verder. Op het moment dat je al hun argumenten weerlegd hebt, wanneer dat punt bereikt is wisselt een beetje met de mate van kennis van de atheïst, volgt steevast de fase van religiositeit met de onvermijdelijke scheldfase. U hoeft alleen maar de diverse atheïstische websites te bezoeken waar gediscussieerd wordt over atheïsme en andere levensovertuigingen om te zien wat ik bedoel.
Men staat meestal vanaf het begin al niet open voor feitelijke bewijzen, en wil al helemaal niet horen dat de aangedragen ‘bewijzen’ soms al decennia geleden zijn weerlegd, maar in de scheldfase is elke vorm van normale communicatie onmogelijk. Deze scheldfase geeft de enorme religiositeit van atheïsten wel mooi aan. Een religieus iemand kan er natuurlijk niet tegen dat zijn of haar levensovertuiging op feitelijke gronden niet houdbaar blijkt te zijn, iets wat bij atheïsme in hoge mate het geval is, en waarom mannen als Richard Dawkins ook zo vaak vervallen tot ordinaire scheldpartijen.
Een ander duidelijk bewijs is het gebrek aan argumenten. In de debatten valt steeds weer op dat ze proberen de levensovertuiging van de tegendebater onderuit te halen, maar zelf met praktisch geen enkel gedegen bewijs kunnen komen voor het atheïsme. Bewijs van een ander onderuit halen kan natuurlijk nooit een bewijs voor het eigen gelijk zijn, maar geeft slechts de leegheid van de eigen levensovertuiging aan. Helemaal omdat het in zeker 90% van de gevallen niet op basis van wetenschappelijke feiten gebeurd, maar we zien iemand als Dawkins steeds weer terugvallen op religieuze ‘argumenten’ omdat hij geen feitelijke heeft.
Atheïsten noemen zichzelf vaak grootmoedig ‘vrijdenkers’. Vanuit mijn eigen achtergrond en in de contacten met atheïsten is deze benaming voor mij een steeds groter raadsel geworden. Denken buiten de streng afgekaderde grenzen van het atheïsme wordt niet alleen niet op prijs gesteld, maar je kunt op een behoorlijke heftige tegenreactie rekenen als je ‘out-of-the-box’ gaat en de dogma’s van het atheïsme ter discussie durft te stellen. Mijn ervaring is dat met name islam en atheïsme op dit vlak zeer weinig coulant zijn. Andere sektarische stromingen als mormonen, Jehovah’s Getuigen, bepaalde stromingen binnen de huidige PKN, hebben hier ook wel last van, maar dat uit zich zelden zo agressief als bij het atheïsme en de islam.
Eén heel groot verschil tussen islam en atheïsme kenmerkt de mate van religiositeit van het atheïsme nog duidelijker. Als je met een moslim alleen spreekt durft hij vaak wel zijn twijfels over de islam te uiten, bij atheïsten heb ik dat nog niet veel mee gemaakt. Atheïsten zijn zowel binnen als buiten de groep uitermate religieus en agressief. Jehovah’s getuigen spreek ik zelden of nooit alleen, dus ik zou niet weten hoe zij hier in staan.
Nu snap ik dat dit artikel veel lezers tegen de borst zal stuiten omdat het hen dwingt om buiten hun comfortzone te komen, maar toch wil ik, tegen beter weten in, lezers uitdagen om nu eens echt zelf op onderzoek uit te gaan en zelf conclusies te durven trekken in plaats van als een schaap mee te blijven lopen in het gedachtegoed van het vriendenclubje.