Tegen de verdrukking in

Spread the love

De kerk in Thailand bestaat voor ruim 40% uit mensen van de bergstammen. Tot voor kort werd er door Thailanders erg op hen neergekeken. De laatste jaren volgen echter steeds meer jongeren uit de bergstammen Thais onderwijs en raken ze meer geintegreerd in de Thaise maatschappij. Op de bijbelscholen in Thailand behoort nu het ruime merendeel van de studenten tot de bergstammen, en steeds vaker worden ze voorganger in een Thaise kerk. Tirza Keesmaat schrijft over een ontmoeting met een jongen uit de Karenstam, de grootste stam in Thailand:

Metend met Westerse maten geef je hem misschien tien jaar. In al die jaren waarin hij op de vlucht was, ontbrak het voedsel dat broodnodig was om deze Karen-jongen te laten uitgroeien tot de lengte die bij zijn veertien levensjaren past. Zijn drie oudere broers, in de verdediging geschoten voor hun eigen volk, zijn ten prooi gevallen aan landmijnen, het lot van zijn vader is onbekend. Behalve een moeder en een neefje heeft hij niemand meer over.

Kan het nog erger? Je zou zeggen van niet, maar dat kan, op het moment dat hij een klein jaar geleden als moeders laatst overgebleven zoon door het boeddhistische leger uit zijn dorp ontvoerd en gedwongen wordt om op zijn eigen mensen te schieten. Kindsoldaat tegen wil en dank. Maar dan wordt zijn geringe lengte een geheim wapen dat hem in staat stelt om drie maanden later ongezien door de vijandelijke gelederen te glippen en zijn heil te zoeken in een vreedzaam vluchtelingenkamp aan de andere kant van de grens.

Berooid en ontheemd als hij is, heeft hij zijn heil inderdaad gevonden, letterlijk en figuurlijk. Kindsoldaat af, heeft hij zijn wapens ingeruild voor een gitaar. Nu begeleidt hij op gloedvolle wijze de zangdiensten waarvoor alle kinderen ’s morgens om half vijf met liefde hun slaapmatjes verlaten. En totdat de dag op dezelfde manier wordt afgesloten, legt hij zijn gitaar alleen neer om zijn studie op te pakken.

Zijn liefste wens? Zo snel mogelijk genoeg leren om zelf leraar te worden – van lotgenootjes voor wie een goede opleiding tot dan toe een verloren strijd was. Zo klein en ongeletterd kan hij niet zijn, of hij heeft al geleerd dat de macht van wapenen niet het laatste woord mag hebben. Zijn motto komt uit Jesaja: Wij zullen onze zwaarden omsmeden tot ploegscharen.

Strijdbaar voor een vrede die alle verstand te boven gaat.

Foto Karen vrouw: Spike381966

Bron

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *