Dat is de mening van Gerrit Zalm (VVD) en Els Borst (D66) zoals die staat in Judging the Netherlands, een boek over de passieve houding van koningin Wilhelmina en de kabinetten in London, onder leiding van minister-president Gerbrandy, in ballingschap.
De oproep is op woensdag 4 januari 2012 door Geert Wilders van de PVV aan premier Mark Rutte gedaan tijdens de Kamervragen. Borst zou het een goed idee vinden als Rutte op een geschikt moment, bijvoorbeeld tijdens een Auschwitz-herdenking of rond 4 of 5 mei, zou doen.
Borst was vicepremier tijdens het tweede kabinet Kok (PvdA), dat in januari 2000 erkend dat de Nederlandse overheid tekort is geschoten bij de opvang van Joden na de tweede wereldoorlog. Zoals vaker gehoord werd nu weer erkent dat er sprake was van een
kille ontvangst en gebrek aan begrip voor hen die terugkwamen uit de kampen
aldus Kok destijds.
Het toenmalige kabinet besloot in maart 2000 om 680 miljoen beschikbaar te stellen voor oorlogsslachtoffers, waarvan 400 miljoen voor Joodse slachtoffers. Tot een excuus voor de passieve houding van de Nederlandse overheid tijdens de bezetting, kwam het echter niet. Zowel Wilders, Zalm als Borst vinden dat dat alsnog zou moeten gebeuren.
Kok wilde in 2000 geen excuus aanbieden, met als vermoedelijke reden dat hij zijn partijgenoten uit de naoorlogse tijd niet af wilde vallen. Door te stellen
nogal gemakkelijk naar integere voorgangers toe zijn om te zeggen “ik bied u excuses aan, eigenlijk ook over en namens hen, want ze hebben het fout gedaan
doet hij de vervolgde en vervolgens deels genegeerde Joodse gemeenschap echter te kort. Het erkennen van fouten is ook binnen de huidige PvdA geen sterk punt, maar de historie leert te duidelijk dat er fouten zijn gemaakt, om dit zonder meer naast ons neer te kunnen leggen.
Opvallend is dat andere landen al wel excuses hebben aangeboden, en dat ook Nederland eerder excuses aangeboden heeft, onder meer voor het bloedbad dat het Nederlandse leger aanrichtte in Rawagede.
Aldus Manfred Gerstenfeld:
Nederland kan nu niet meer zeggen: we bieden nooit onze excuses aan, dus ook niet voor de jodenvervolging.
Het zou goed zijn als de Nederlandse regering namens het gehele Nederlandse volk alsnog excuses aanbiedt aan de nabestaanden van de Joodse vervolgden. Het is nooit te laat om excuses aan te bieden. En het is nooit te laat om te erkennen dat er fouten gemaakt zijn. Dat heeft niets te maken met het afvallen van partijgenoten, maar alles met oprecht en eerlijk in het leven staan. Iets wat we helaas steeds minder zien.