Na jaren van bedrog blijkt Griekenland financieel volkomen aan de grond te zitten. Maandenlang proberen de Europese regeringsleiders een uitweg te vinden uit de benarde situatie. Benard, omdat ook andere eurolanden in penibele financiële omstandigheden zijn geraakt. De staatsschulden van met name een aantal eurolanden zijn buiten elke redelijke proportie gestegen, maar de Griekse regering heeft alle Europese regels met voeten getreden en jarenlang bedrieglijke cijfers op tafel gelegd. Immoraliteit is het enige juiste woord dat hiervoor gebruikt kan worden.
Hoe verder in Europa?
Na moeizame onderhandelingen door Europese regeringsleiders, Merkel van Duitsland en Sarkozy van Frankrijk voorop, leek het er even op dat de situatie rond het voortbestaan van de Euro, althans voorlopig, was gered. De beurskoersen schoten weer omhoog. Iedereen kon weer even ademhalen. Griekenland was gered van een faillissement, de Euro weer betrouwbare munt en andere landen met veel te hoge staatsschulden kregen ook weer wat lucht op de financiële markten. Tot de volgende dag: de Griekse premier George Papandreou toverde een zeer zure appel voor Europa uit zijn hoge hoed. Hij had getekend voor het akkoord over de redding van Griekenland, maar eerst moet er een volksraadpleging, een referendum, worden gehouden. Het Griekse volk moet hier zelf over beslissen, vond hij. Zijn handtekening onder het akkoord stelde dus niets voor en Europa is terug bij af. Sterker nog: Europa is gegijzeld door één van haar leden, namelijk door Griekenland.
Tijdens seminars spreek ik dit jaar, als het gaat over de ’tekenen van de tijd’ in het licht van de Wederkomst, juist over de Grieks-Romeinse cultuur waarin wij vandaag leven, denken en werken. Het oude Romeinse rijk is aan zijn herrijzenis begonnen na de Tweede Wereldoorlog (de Europese Unie) met daarin vooral een tot herleving gekomen Griekse geest. De invloed van Griekenland in het oude Europa was zeer groot en in het nieuwe Europa dagelijks groeiend. Het hele Griekse drama vandaag is daar een tastbare uitwerking van. De oude Griekse goden – die zich mantfesteren in de Griekse ‘geest’ zijn weer springlevend. Ongeveer acht jaar geleden werden de goden Zeus en vier jaar later Apollo ( zoon van Zues) aangeroepen in officiële gebeden in het overvolle stadion van Athene, bij het uitzenden van de Olympische vlam over de hele wereld. Een groep van zo’n dertig Griekse vrouwen in dat stadion bad, met de armen in de lucht gestoken: “O Zeus, kom over alle continenten van deze wereld.” Vier jaar later, bij de volgende Oiympische spelen (nu ongeveer drie jaar geleden) eenzelfde ceremonie, maar nu: “O, Apollo, kom over alle contienten van deze wereld.” Massale muziek en een enorm gejuich van het publ iek, inclusief tal van regeringsleiders en politieke smaakmakers van Europa, steeg op als een ‘amen’ op deze gebeden en het Olympisch vuur werd uitgezwaaid voor een lange tocht over de hele aarde.
De Olympische spelen stammen uit ca. 250 vóór Christus en werden geheel naakt gespeeld. Het was namelijk een ode aan Zeus en een toonde de vergoddelijking van de mens. De god Zeus heeft sinds enkele jaren in Griekenland weer zijn eigen priesters die bij officiële gelegenheden als huwelijken en begrafenissen
dienst mogen verrichten. Griekenland is in feite teruggekeerd naar de slavernij onder de god Zeus. De geest van Zeus, de Griekse geest, is een dominante geest in de onzichtbare wereld, waartegen de rabbijnen uit oude tijden al strijd voerden: tegen de geest van het hellenisme. Onderdeel van hun strijd was dat zij zich toerustten met de waarheid van de Bijbel – toen nog alleen het Oude Testament. Zeventig van deze rabbijnen zetten zich ertoe het Oude Testament te vertalen in de wereldtaal van die dagen: het Grieks. Deze vertaling heet de Septuagint. Tegenover de leugengeest van Griekenland, de geest van Zeus, hieven zij de bannier van de Waarheid Gods! Deze Griekse geest was een enorme geestelijke kracht ten dage van het Griekse wereldrijk, dat vooraf ging aan het Romeinse wereldrijk. Die geestelijke kacht van die Griekse geest is ook daarna gebleven, werd dominant in het Romeinse rijk en veroverde heel Europa en de wereld sindsdien.
De komst van het christendom deed de Griekse geest tanen, maar het christendom leed in de kerk van de middeleeuwen steeds meer aan innerlijke verzwakking en uitholling. Hoewel cultureel van grote invloed verloor de kerk geestelijk steeds meer, In de 15e eeuw brak er een Europese revolutie uit: de Renaissance. De Griekse geest werd in Europa wedergeboren. De onderdrukte geest van de mens, gevangen in een corrupte Roomse kerk, werd bevrijd en de Griekse geest kreeg weer van zijn dominantie terug in Europa. Daarna kwam de Reformatie, waarin met name Johannes Calvijn zich richtte tegen die Griekse geest, die de mens op de troon zet en hem autonoom – zichzelf tot wet – verklaart. Daarom legde Calvijn zo de nadruk op de uitverkiezing door God, waarin de mens aan Hem ondergeschikt en van Hem afhankelijk wordt. Dit tegenover de autonome mens, die alles zelf wil uitmaken en hoog te paard zit. De Griekse geest doet zich vandaag voor in wat we kennen als het humanisme.
In de achttiende eeuw kwam er een nieuwe revolutie in Europa: de Verlichting. Een kachtige impuls werd gegeven aan het humanisme. Deze geestelijke revolutie leidde tot de Franse Revolutie (‘geen God en geen meester’!). Uit deze revolutie stond de dictator Napoleon op. Hem stond een groot verenigd Europa voor ogen. Vele duizenden doden waren het gevolg! Uit de wortels van de Franse revolutie kwamen drie grote geestesstromingen voort: het socialisme (met het communisme van Stalin, die ca. 30 miljoen burgers omgebracht voor zijn ideaal), het fascisme (Nazi-Duitsland met de uitroeiing van zes miljoen Europese Joden en miljoenen doden op de slagvelden) en het liberalisme (met inmiddels miljarden doden kinderen in de moederschoot).
Zeus de Griekse geest – is de verantwoordelijke geestelijke macht in de hemelse gewesten die op aarde zijn macht laat gelden en overal toegang heeft gekregen. In Europa ook in kerk en theologie. De zogenaamde (naoorlogse) moderne theologie is vooral humanistische theologie: de mens als middelpunt van alle dingen. Die theologie wordt binnen alle stromingen van het christendom gevonden: Rooms-katholiek, Reformatorisch en Evangelisch.
Wie is die Zeus eigenlijk, behalve dat we hem kennen als de god van het oude Griekenland? Wel, hij had zijn paleis op de bijna drieduizend meter hoge berg Olympus, ten zuidwesten van de stad Thessaloniki. Zeus was machtig en onder zijn autoriteit werden overheden en regeerders aangesteld en afgezet. Zijn vrouw was Hera. Zeus beheerste het hele leven van de Grieken, zowel kunst als cultuur. Seksuele onreinheid was kenmerkend voor Zeus. Hij was ontrouw in zijn huwelijk en werd verliefd op een andere vrouw een andere godin. Later ook op een jongen met wie hij een homoseksuele relatie had en die hij ontvoerde en tot zijn wijnschenker maakte in zijn paleis. Die ontvoerde godin echter heette Europa, die eerst niets van Zeus moest hebben. Maar Zeus veranderde zichzelf in een stier en ontvoerde Europa ook naar zijn paleis op de Olympus. Zo werd Europa het bezit van Zeus. Zo werd en zo is de Griekse geest dominant over Europa.
De stier (Zeus) met de vrouw (Europa) op zijn rugvinden we in heel veel afbeeldingen terug en … als kunstwerk bij het Europarlement in Straatsburg. In het verrijzende Romeinse rijk – de Europese Unie – is Zeus en is de Griekse geest weer helemaal tot leven gekomen. Het humanisme is de dominante geestin het Europese Parlement. In het boek Openbaring is het de vrouw de grote hoer van Babylon – op het Beest (Openbaring 17:3) – de stier Zeus. Hier lezen we dat alle koningen der aarde hoererij met haar plegen en aan haar zijn verbonden. De Griekse geest is uiteindelijk satan zelf, de overste dezer wereld, met zijn demonen uit de afgrond.
Tegen deze geestelijke achtergrond moeten we vandaag kijken naar de ontwikkelingen op het politieke toneel. De Griekse immoraliteit, ook in het publieke leven van Griekenland vandaag, is de oorzaak van de huidige financiële problemen in Europa. De Grieken ontduiken massaal het betalen van belasting. De laatste jaren zijn er gigantische frauduleuze praktijken op het innen van pensioenen voor mensen die al jaren geleden zijn overleden. Hierdoor zou de Grieke overheid voor ongeveer acht miljard(!) euro ten onrechte aan familieleden hebben uitbetaald. Maar door gebrek aan controle kan iedereen kennelijk zijn gang gaan en zijn grote delen van de bevolking corrupt geworden.
Wat we zien is de immoraliteit van Europa onder de dominantie van de Griekse geest, d.w.z. we zien een ont-christelijkt Europa. Eeuwenlang heeft de christelijke moraal in Europa stand gehouden, nadat de Griekse moraal binnen het Romeinse rijk grotendeels was verdreven. De autonome mens volgt zijn eigen ideeën die hij als hoogste norm voor het leven zag. Die opvatting is vandaag terug in het hart en denken van het moderne Europa. Er is opnieuw een herleving van de Griekse geest, vandaag het humanisme geheten, dat de christelijke moraal een slavenmoraal noemt, omdat ze haar fundament kent in de Wet van God. De nieuwe, de vernieuwde, humanistische moraal van Europa kent geen fundament. Zij kiest haar uitgangspunt in wat de meeste mensen goed vinden. Het statistische midden is dus de enige grond, het enige houvast. Dat is pas armoede! En daar zitten we midden in. Het Griekse drama kent diepe gronden… afgronden!
Europa staat vandaag aan die rand en kijkt in die diepte. Dat brengt angst en onzekerheid. De volkerenzee zal hierdoor worden opgezweept en daaruit zal een nieuwe dictator opkomen: de Antichrist. Hij heeft oplossingen en brengt rust en vrede… voor een korte tiid! Dan komt zijn ware aard boven. Hij is de grote, de allergrootste, immorele leugenaar van den beginne..!