Naar aanleiding van ”
Dat ik het op een aantal punten grondig oneens ben met W.J. Ouweneel is bekend, maar gelukkig heeft iedereen recht op een eigen mening en ik volg hem nog steeds met interesse. Vandaag liep ik tegen een artikel aan wat ik al eerder had gelezen en waar ik wel achter sta. Daarom wil ik u dat niet onthouden:
Vrijdag komt een andere belangwekkende nota aan de orde, getiteld ‘Integriteit en respect’, opgesteld door een andere Fries: Bernhard Reitsma.
Voordat de nota ter discussie heeft een Friese dominee, Jaap Kraan, predikant te Burgum, er in een blog al op gereageerd, en vrij negatief. Hij wijst veel goeds in de nota aan, maar heeft drie belangrijke kritiekpunten. Ten eerste verwijt hij Reitsma dat die er te weinig oog voor heeft dat de islam aangaande de God van de Bijbel ’tot belangrijke inzichten’ is gekomen. Daar kijk ik van op! Ik daag Kraan uit mij één ‘belangrijk inzicht’ te noemen waartoe de islam met betrekking tot de God van de Bijbel is gekomen dat we uit de Bijbel zelf nog niet wisten. Ik verwacht per omgaande zijn reactie in deze krant, want ik vind dat de lezers er recht op hebben te vernemen wat wij van de islam over de God van de Bijbel kunnen leren.Ten tweede had Kraan graag in de nota gelezen: ‘De kerk erkent Mohammed als profeet van God die in zijn dagen misstanden aan de kaak stelde, de mensen opriep zich tot God te bekeren en zich af te wenden van onrecht. Men kan Mohammed toch wel minstens zien als een profeet zoals Amos?’ Hoe nu? Mohammed een profeet in bijbelse zin? Een profeet die de essentiële waarheden van het jodendom (JHWH is de God van Israël, die de beloften ten aanzien van zijn volk waarmaakt) en het christendom (Jezus Zoon van God, Verzoener van de zonden, gestorven en opgestaan) loochent? Indien een profeet in bijbelse zin, dan een valse profeet. Mohammed valt in de categorie van de ‘antichristen’ die volgens 1 Joh. 2:22 ontkennen dat Jezus de Christus (de gezalfde Koning van Israël) is en die de Vader en de Zoon niet erkennen.
Ten derde betreurt Kraan het dat de nota de interreligieuze vieringen met moslims in Fryslân en elders aan banden legt. Maar dat lijkt me nu juist zeer terecht! Ontmoetingen met moslims, indringende gesprekken met hen, het kweken van meer begrip over en weer, het uitbannen van allerlei vooroordelen, samen actie voeren tegen gemeenschappelijke vijanden – allemaal prima. Maar samen bidden? Tot wie!? Je kunt er een (vrij zinloos) gesprek over voeren of de God van de Bijbel en die van de Koran ‘dezelfde’ zijn of niet. Maar dit kun je in elk geval zeggen: Mohammed heeft zijn wijsheid over Allah ontleend aan joden en christenen – maar hij heeft het beeld van die God zo verdraaid dat het bijna onherkenbaar is geworden. En dan samen bidden? Terwijl de een gelooft dat God zich op het hoogst heeft geopenbaard in Christus, en de ander dat God zich in een profeet heeft geopenbaard die al het wezenlijke aan Christus loochent? Laten we wijzer zijn!
Inderdaad ben ik ook uitermate benieuwd wat wij van de islam over de God van de Bijbel kunnen leren, en ik vindt ook dat Kraan deze stelling had moeten onderbouwen. Het gebruik van dergelijke niet-onderbouwde stellingen is populistisch en het klinkt allemaal zeer politiek correct, maar zonder onderbouwing is en blijft het niet meer dan een losse flodder, of een stelling op drijfzand.
Het tweede punt wat hij graag gelezen had is werkelijk te zot voor woorden, zo onbijbels, en zou meer dan voldoende reden moeten zijn om deze dominee af te zetten. Ik heb diep medelijden met de misleidde schapen onder zijn gehoor, en ik moet denken aan 2 Ti. 4:3.
En ook op het derde punt slaat deze ‘dominee’ de plank zo ver mis, dat het eigenlijk te triest voor woorden is. Verder hou ik het kort, en sluit me aan bij Ouweneel. Hoe kun je met zulke wezenlijke verschillen denken dat je tot dezelfde God bidt?