Het moet toch niet gekker worden? Ja hoor, het wordt nog veel gekker!
Op 25 december 2010 waarschuwde Hamas Israël dat het de vijandige activiteiten tegen Israël gaat uitbreiden als de spanningen in het grensgebied tussen Israël en de Gazastrook niet afnemen.
Hamaswoordvoerder Abu Obeida verklaarde dat ze agressief zouden reageren op ‘aanvallen’.
Dan gaan we kijken wat de aanleiding voor de ‘aanvallen’ zou zijn.
De relatieve rust die de afgelopen twee jaar in het grensgebied heerste werd kortgeleden verstoord. Militanten uit de Gazastrook vuurden vorige week dertig raketten af op het zuiden van Israël.
Israël reageerde, zoals elk land zou reageren als het aangevallen wordt, met een tegenreactie, in dit geval het bombarderen van een terroristisch trainingskamp en een tunnel die gebruikt werd voor wapensmokkel.
Met andere woorden (voor degenen die wat moeite hebben wat hier nu eigenlijk staat):
1. Hamas begint met het afvuren van 30 raketten op Israël;
2. Israël reageert daarop;
3. Hamas begint te roepen dat Israël aanvalt.
We hopen dat u ziet hoe omgekeerd de hele reactie van Hamas is. In het Nederlands hebben we een gezegde: “Wie kaatst moet de bal verwachten”. Dat gezegde bevat een eenvoudige waarheid, die men in Gaza bij Hamas nog steeds niet door schijnt te hebben, maar als je een bal kaatst, kun je verwachten dat je een bal terugkrijgt.
Het is prijzenswaardig dat Israël Hamas een hele week tijd heeft gegeven om te stoppen. Welk land zou accepteren dat er dertig raketten op zijn grondgebied worden afgevuurd, zonder tegenreactie? Een land als Amerika zou de hele Gazastrook in twee dagen tijd compleet schoon hebben geveegd, platgebombardeerd, ontruimd en opgeschoond. Wat dat betreft dwingt de vredelievende houding van Israël niets anders dan diep respect af!